wie is online
Login/Registreren
Polls
Welk type lezing wil je liefst bijwonen
Aantal stemmen: 27
Oosterse Viagra
We zijn net terug van een reis naar Vietnam. 'Nam is een prachtig land, waar de mensen nog vriendelijk zijn zonder bijbedoelingen en waar ik, moest het er niet zo heet en vochtig zijn, best zou kunnen aarden.
Zoals overal in Azië tref je er in de steden ontelbare, ogenschijnlijk rommelige, winkeltjes aan. Speciaal is wel dat de "handelszaken" die dezelfde producten verkopen er gegroepeerd zijn per straat. Zo heb je de straat van het papier, de straat van de zijde, de straat van de lampions, de straat van het hout en ga zo maar door. Handig gevonden als je weet in welke straat je moet zijn.
Vietnamezen zijn echte levensgenieters. Je voelt dat onmiddellijk als je ergens gaat eten. De gerechten zijn verrukkelijk en worden vaak op een zo kunstzinnige manier opgediend, dat de aanblik alleen al een stimulans is om je eens goed te laten gaan. Onze inlandse gids wist ons te vertellen dat Vietnamezen alles eten wat poten heeft, behalve tafels en stoelen. Daarom schrokken we al minder toen we ontdekten dat op marktjes in het noorden naast varkentjes en kippen, ook honden en katten, vleermuizen en apen aan de man werden gebracht om aan het streekmenu wat meer kleur te geven.
Alle oosterlingen zijn bijzonder begaan met hun libido. Dat de mannen er graag en veel vreemd gaan is bekend. Het is dan ook voor hen van het allergrootste belang dat hun prestatievermogen tussen de lakens niet afneemt. Overal zijn er dan ook middeltjes te koop, om de mannelijkheid te ondersteunen. Grote bokalen waarin cobra's, hagedissen en pelikanen op alcohol staan te trekken, kom je overal tegen. Regelmatig een borrel van dit elexir doet, naar het schijnt, wonderen. De plaatselijke apotheker heeft echter nog meer verfijnde middeltjes in petto. Eén van die wondermiddelen is natuurlijk ginseng. Je koopt er voor een zacht prijsje de echte wortel van deze wonderplant. Die is tussen haakjes bikkelhard. Gelukkiglijk is hij voor de tandeloze Vietnamees ook verkrijgbaar in dunne plakjes, zodat ook hij aan zijn oude dag nog vreugde kan beleven.
Wat je ook in alle oosterse landen kan vinden om je lusten aan te wakkeren, zijn meel van hertengewei en op alcohol geconserveerde geslachtsorganen van mannetjeskrokodillen. De befaamde zwaluwnestjes zijn niet alleen zo duur omdat het een hachelijjk avontuur is om ze, tientallen meters boven de begane grond, in donkere grotten te gaan plukken, maar vooral omdat zij een geanimeerder liefdesleven garanderen en er ternauwernood aan de vraag kan voldaan worden. Dat de verpulverde hoorn van de neushoorn op het altaar van de liefde hoge ogen gooit is algemeen geweten. Hierdoor prijkt hij trouwens al geruime tijd op de lijst van de met uitroeiing bedreigde diersoorten. Ook eitjes van de zeeschildpad, die naar men in de coulissen fluistert, meer bevatten dan eiwitten alleen, worden op vele oosterse markten vrijelijk verkocht ook al is dit sukkeltje al jarenlang beschermd.
Wat je ook in iedere inheemse apotheek van standing vindt zijn gedroogde zeepaardjes. Het meel van deze lieverdjes heeft, naar men beweert, nog nooit een aziaat op vrijersvoeten in de kou laten staan.
Uit een artikel van Dr. M Klinkhard in Aquaristik Fachmagazin van augustus / september 2000 blijkt dat er naar schatting in China alleen al 50.000.000 stuks over de toonbank gaan en de vraag ieder jaar met zo een tien procent stijgt. Het is dan ook niet te verwonderen dat het aanbod steeds krapper wordt en de prijs de pan uitswingt.
Enkele jaren geleden hebben, volgens onze Duitse professor, biologen uit Australië en Nieuw-Zeeland het plan opgevat om op grote schaal zeepaardjes te kweken. Hun keuze is gevallen op het Zuid-Australische dikbuikzeepaardje Hippocampus abdominalis. Waar andere plaatselijke soorten pas na vier jaar geslachtsrijp zijn, bereikt het "dikbuikje" dit stadium al na 12 maanden.
De in de kweekcentrales behaalde resultaten zijn hoopvol. Na twee maanden draagtijd brengt het mannetje, dat zoals bekend de broedzorg op zich neemt, 10 tot 20 mm grote jongen ter wereld. Een middelgroot mannetje van 18 cm "baarde" zo maar eventjes 700 jongen en brak hiermee het wereldrecord op de Olympische spelen voor zeepaardjes in Sydney. Bij een juist gedoseerde voedering met artemia's, die opgefokt werden met micro-algen en zo voor de jonge zeepaardjes een vitaminenrijk voedsel vormden, bereikten de nakomlingen in twaalf weken een grootte van 60 mm.
Vermits talrijke kweken "indoor" gelukt zijn, gaat men nu proberen deze zeepaardjes te fokken in grote fijnmazige netkooien, die opgehangen worden in open zee.
Dit is natuurlijk niet zonder risico. In 1998 heeft immers een massale giftige algenplaag voor de Nieuw- Zeelandse kust enorme schade aangericht in de vis-, mossel- en kreeftkwekerijen. Het gif van de algen tastte de kieuwen en celmembranen van de gekweekte dieren aan. Thans denkt men dat een fijn gordijn van ozonblaasjes rond de uitgezette netten de toxische stof, die door de algen uitgescheiden wordt, zou kunnen neutraliseren en zo, indien nodig, de kweekculturen zou beschermen.
In Australië staat men ondertussen al een stap verder. Een firma gevestigd in Lauceston aan de Tamarrivier in het Noorden van Tasmanië, is er voor het eerst in geslaagd zeepaardjes op commerciële basis te kweken. Vijf biologen hebben drie jaar aan het kweekproject gewerkt. In slechts zes maanden tijd groeide het aantal kweekparen van 300 naar meer dan 40.000. De overlevingskansen van het jongbroed steeg maar liefst tot 96 %.
In oktober 1999 voerde de firma de eerste toen nog diepgevroren oogst uit naar Taiwan. In de toekomst zal het product evenwel gedroogd geleverd worden, wat uiteraard kostenbesparend werkt. Dat het geleverde onderzoek "lonend" is wordt meteen duidelijk als je ziet dat één kilogram gedroogde zeepaardjes op de markt 600 Australische dollars oplevert (één Australische dollar komt overeen met 28 BEF). De "straatwaarde" vertegenwoordigt een bedrag van 10.000 dollar.
In juni van dit jaar werden er niet minder dan 1.000.000 gedroogde zeepaardjes naar de aziatische landen uitgevoerd. Als men dit productiecijfer evenwel vergelijkt met de enorme vraag op de aziatische markt, is dit niet meer dan de spreekwoordelijke druppel op de al even spreekwoordelijke hete plaat.
In de huidige omstandigheden zou ik, rechtuit gezegd, niet graag een dikbuikzeepaardje willen zijn.
Karel Fondu
De Siervis Leuven