wie is online

We hebben 44 gasten en geen leden online

Login/Registreren

Polls

Welk type lezing wil je liefst bijwonen

Reisverslagen - 7.4%
Aquariumplanten - 22.2%
Gezelschapsvissen - 37%
Cichliden - 29.6%
Vijver - 3.7%

Aantal stemmen: 27
De stemmen voor deze enquête is afgelopen on: juni 30, 2023

Het geslacht Betta

Afdrukken E-mail

Het geslacht Betta behoort, zoals we in een vorig artikel al zagen, tot de familie van de Anabantidae en telt een twaalftal soorten. Sommige deskundigen beweren zelfs dat deze soorten slechts variëteiten zijn van de Siamese kempvis. Vergeleken met de flamboyante sluiervorm van deze Betta splendens zijn de andere soorten "grijze muizen", waaraan de doorsnee-aquariaan niet geïnteresserd is. Bijgevolg worden ze nooit of zelden geïmporteerd. In het geslacht Betta treft men zowel schuimnestbouwers als muilbroeders aan. De muilbroedende soorten, zoals Betta simplex en Betta pugnax, maken hun gebrek aan spetterende kleuren goed door hun interessant paargedrag en kunnen zo de meer gevorderde liefhebber toch nog bekoren.

Betta's komen uitsluitend voor in Azië. Hun verspreidingsgebied is groot en gaat van Java en Sumatra over Maleisië naar Thailand en Vietnam. Ze worden voornamelijk gevonden in stilstaand, ondiep water, dat dan ook zeer warm is. De temperatuur kan er overdag gemakkelijk oplopen tot 30° C en koelt er 's nachts nauwelijks af. Het water bevat weinig zuurstof, maar omdat Betta's ook over een labyrintorgaan beschikken, kunnen zij in dit milieu probleemloos overleven.

Als wij de naam Betta horen vallen, denken we onmiddellijk aan de prachtig gekleurde en gesluierde visjes, die in een aquariumzaak in kleine confituurbokaaltjes geduldig zitten te wachten op een koper. Gewoonlijk hangen ze ietwat apatisch aan het wateroppervlak, maar om hun naam van kempvis eer aan te doen, spreiden ze af en toe hun vinnen, zetten hun kieuwdeksels open en proberen zo hun buurman-Betta uit zijn tent te lokken. Als die al op die provocatie ingaat, is het spektakel van korte duur, want ze weten heel goed dat een dikke glaswand hen scheidt. Deze mooi gekleurde Betta, met zijn prachtige vinnen, is een menselijk product, dat door eeuwenlange doorgedreven selectie tot stand kwam. Hij komt, zoals je wel kan vermoeden, in de natuur niet voor. Net door zijn zo prachtig uitgegroeide vinnen, zou hij nooit de nodige snelheid kunnen ontwikkelen om aan genoeg voedsel te geraken of om aan een potentiële belager te ontkomen.

Bettamannetjes zijn altijd agressief tegenover soortgenoten. Zet dus nooit twee mannetjes van dezelfde soort bij mekaar, want dat is om moeilijkheden vragen. Ze gaan elkaar onmiddellijk te lijf en vechten tot één van hen het onderspit delft of een veilig heenkomen zoekt. Vandaar dan ook dat in rokerige goktenten in Thailand gevechten georganiseerd worden, waarbij twee Bettamannetjes in een klein bakje worden gezet. Hun natuurlijk instinct volgend, vliegen ze als echte kemphanen op elkaar af. Vermits schuilen onmogelijk is, eindigt dit wrede spektakel als één van beide dusdanig toegetakeld is, dat zijn aan flarden gereten vinnen hem niet meer naar het wateroppervlak kunnen stuwen om er de reddingbrengende slok zuurstof in te slaan. Hij zakt hulpeloos naar de bodem, waar hij een afschuwelijke verstikkingsdood sterft. Thais zijn fanatieke gokkers en verspelen bij deze gevechten vaak hun hele hebben en houden.

Wist je trouwens dat in Thailand ook dergelijke wedstrijden georganiseerd worden tussen twee mannetjes van Dermogenys pusillus (Halfsnavelbekken). De visjes pakken mekaar beet bij de onderkaak en schudden elkaar net zolang heen en weer tot er ééntje zijn onderkaak afbreekt. De winnaar wordt onder kussen bedolven, wat mij bij halfsnavelbekken niet makkelijk lijkt. De verliezer, bij wie dat kussen mij door die afgebroken onderkaak technisch veel eenvoudiger lijkt, valt deze eer wonderlijk genoeg niet te beurt. In vergelijking met de verslagen Betta, heeft hij natuurlijk geen enkele reden tot klagen. Hij komt weliswaar gehavend, maar toch levend uit de strijd. Na enkele bezoeken aan zijn stomatoloog en een langdurige revalidatie kan hij, zij het ietwat lispelend, zijn verhaal over die fatale kamp nog eens navertellen aan zijn kleinkinderen.

Hoe je Betta's best kan houden en hoe je er een kweekje mee opzet, vertel ik je een volgende keer.

 

Karel Fondu,