wie is online
Login/Registreren
Polls
Welk type lezing wil je liefst bijwonen
Aantal stemmen: 27
Een vijverfilter anders bekeken
Onder het motto "je bent nooit te oud om te leren" ga ik, als ik vrij ben, naar iedere algemene vergadering. Ik zit steeds op hetzelfde plaatsje bij mijn vriend Roger. We zijn beiden mateloos geïnteresseerd in alles wat met aquaristiek te maken heeft en luisteren dan ook aandachtig naar wat de spreker van de dag te vertellen heeft. Nadien wisselen we van gedachten, en ik moet zeggen dat we gewoonlijk op dezelfde golflengte zitten.
Op de vergadering van 13 oktober 2000 kwam Eddy Leysen spreken over filtertechnieken. Aan de hand van dia's beschreef hij de noodzaak van het filteren en zette alle mogelijke systemen op een rij. Hij beperkte zich niet uitsluitend tot het filteren van aquaria, maar sneed ook het filteren van vijvers aan.
Naarmate zijn betoog vorderde werden de filters als maar gesofistikeerder, groter en duurder. Toen hij op enkele installaties voor vijvers een prijskaartje kleefde van 200.000 tot 300.000Bfr. dacht ik eerst dat ik het niet goed begrepen had, maar toen ik in de ogen van Roger eerst ongeloof en nadien matte berusting zag, wist ik dat mijn gehoor mij niet in de steek had gelaten.
Tien jaar geleden heb ik een folievijver laten aanleggen. Ik had me eerst natuurlijk goed gedocumenteerd en de nodige aanwijzingen op papier gezet over de vorm, de diepte enz. Om in het geheel wat beweging te brengen en om de vogels terwille te zijn, had ik ook een beekloop voorzien, die moest zorgen voor "stromend water". Het water van de vijver loopt via een buis over in een plastic container, die opgesteld is in een gemetselde put naast de vijver. Van hieruit wordt het, door een vijverpomp met laag debiet, in de beekloop gepompt. Om de pomp niet te vaak te moeten reinigen, loopt het water door een als het ware grote filterzak. De "zak" heb ikzelf gefabriceerd uit een zeer fijnmazig net in inox. Het geheel is opgehangen in een kader uit geplastificeerde afsluitingsdraad, dat perfect past in de plastic container. Om de twee maand haal ik mijn kunstwerk uit de put, zet het in mijn bescheiden groententuin op zijn kop en spuit het af met de hogedrukreiniger. De inhoud, het mest zeg maar, wordt in de bodem gewerkt, waar het door de pieren en de groenten wordt geconsumeerd.
Buiten deze mechanische filtering heb ik ook een natuurlijke filtering voorzien door een stuk moeras in mijn vijver in te passen. Dit gedeelte is onder meer begroeid met Cypergras (Cyperus longus), dat ik ooit, via een kameraad van mijn zoon, gratis toegespeeld kreeg. "Pas op" zei die gast "want dat verwildert enorm". En gelijk had ie, want minstens om de twee jaar moet ik de uitgelopen wortels letterlijk doorzagen om zo mijn moeras tot zijn oorspronkelijke grootte terug te brengen. Dit beulenwerk neem ik er graag bij, want door de enorme aangroei van de moerasplanten enerzijds en een goed gedijende vegetatie van zuurstofplanten in de vijver anderzijds, blijft het water biologisch in orde.
Het is nochtans niet zo dat ik, zoals sommigen van mijn kennissen, mijn vissen niet voeder om de watervervuiling tot een minimum te beperken. Mijn beestjes krijgen twee keer per dag te eten. Ze zien er niet alleen stralend uit maar zorgen bovendien, jaar in jaar uit, voor nageslacht. Jaarlijks moet ik dan ook, zij het met pijn in het hart, een selectie maken om overbevolking tegen te gaan. Nu heb ik een tiental stekelbaarsjes ingeschakeld om de productiviteit van mijn goudvissen en mijn goudwindes, die ondertussen uitgegroeid zijn tot knapen van naar schatting 30cm, binnen de perken te houden. De laatste weken komt er ook regelmatig een prachtig ijsvogeltje langs dat, met een magistrale duik, kleine visjes uit de vijver opdiept.
Ik wou jullie mijn bevindingen meedelen om te laten zien dat het filteren van een vijver ook op een natuurlijke manier kan en niet noodzakelijk bergen geld hoeft te kosten.
Karel Fondu,
De Siervis Leuven