Zestien en half manieren om bewust een ongewenste vis om het leven te brengen

Het maakt me altijd ongemakkelijk als ik, om de een of andere reden, een ongewenst of ziek beest(je) moet doden. Hinderlijke insecten verpletter je onder je voet of mep je tot moes. Hulpeloze, schriele mussenjongen die door de ouders uit het nest zijn gestoten, duw je een vod gedrenkt in ether, over het gele, piepende bekje, en hun leed (en het mijne) is geleden.

Maar hoe liquideer je nu snel, proper en pijnloos een zieke of ongewenste vis? (‘k Wil hier nu wel de discussie uit de weg gaan of vissen al dan niet pijn kunnen voelen).

Ik kan me niet herinneren in de aquariumliteratuur hieromtrent ooit enig artikel gelezen te hebben. Toch zal niemand durven ontkennen dat er dagelijks ettelijke aquariumvissen voor de een of andere reden, op de een of andere manier, bewust worden afgemaakt.

En nergens een serieus bericht daar over? Is dat niet een beetje vreemd? Zouden we het zo’n onbelangrijk element in het aquariumgebeuren vinden, dat we het geen woord waard achten? Toe nou… iedereen komt er toch af en toe voor te staan en iedereen zal zo wel z’n eigen manier hebben om een ongewenste vis uit de weg te ruimen.

Geschreven wordt er dus niet over, gebabbeld soms wel. Zo heb ik, geplukt uit diverse tooggesprekken en steunend op eigen ervaring, volgende niet limitatieve lijst van gebruikte methoden kunnen opstellen:

1- De vuilniszak: bestemd voor niet gesorteerd afval. Zieke vis wordt er gewoon in gegooid. Voor het milieu beter in de GFT-bak.

2- De tuin in: achterdeur open en vis buiten gooien. Kraaien krassen dank je.

3- Het w.c. in: zeer geliefde methode. Je kunt de vis nog zien zwemmen. Doorspoelen. Gaat direct naar grote collector; hij ontvangt geen 10€ .

4- Voet op zetten en drukken: snel en afdoend middel. Werkt o.k. met Gup of Platy. Hoe krijg je de smurrie van je schoen? Niet aan te raden met volwassen Discus.

5- Tegen muur dood gooien: vereist van de uitvoerder een vaste hand. Heb het tweemaal geprobeerd. Tweemaal naast muur. Dan maar volgende methode toegepast.

6- De steekspade: de verdwaasde vis blijft stil liggen. Zuiver mikken en hard toesteken. Vis wipt juist op. Verliest alleen z’n staart. Razend snel drie- viermaal steken. Vis herleid tot moes. Steker lichtelijk misselijk.

7- Begraven: analoog ongewenste poesjes, wordt er een kuil gegraven. Vis er in. Kuil toe. Een minuut stilte.

8 – Onthoofden: heeft nut en gebruiksvriendelijkheid bewezen in de loop van de menselijke geschiedenis. Bij vis eindigt hoofd aan de kieuwen. Zoek dus geen nek. Scherp mes vereist Zeer efficiënt.

9- Beek in: even aanlokkelijk als w.c. Afstand kan echter een handicap zijn. Gooi de vissen, er liefst per koppel in. Nieuwe inheemse soorten zijn altijd welkom.

10 –Laten opeten: natuurlijk procédé. Gebruik het om pasgeboren lichtgroene rode Platy’s en misvormde larfjes te laten verdwijnen.

11- Verzuipen: ook voor ongewenste poesjes gebruikt. Bij vissen echter alleen toepasselijk op labyrint- en longvissen.

12- Kippen: zijn gretige opruimers. Een duizendtal 4cm grote Hemichromis bimaculatus, dat geen afnemers vond, werd in de kippenren gegooid. Het was minder spectaculair dan in het Colosseum, maar wel even doeltreffend.

12-1/2-Vergiftigen: eenmaal geprobeerd met kopersulfaat, op een schijvenbaars. Poging mislukt, ook na verviervoudigen van dosis. Vis overleed later wel aan de gevolgen van de behandeling.

13-1/2- Diepvriezen: cool en hygiënisch procédé. Voor een mens schijnt een vriesdood een vervagend en zacht gebeuren te zijn. Vis vangen, in bokaaltje met enkele cm water, deksel er op en diepvries in. Na een uurtje heb je een gegarneerd ijsblokje dat je in de GFT-bak gooit.

14-1/2- Kokend water: wordt tot onze vreugde regelmatig toegepast op kreeft, mosselen en garnaal. Enig bezwaar voor je misvormd kardinaaltje?

15-1/2: Ether. Geen onbekende voor ongewenste poesjes. Bij visje, kopje drukken in vodje gedrenkt in ether. Kan jezelf ook een kick geven.

16-1/2: In open vuur gooien: kende een bloeiperiode tijdens het tijdperk van de Leuvense stoof. Aan een zekere revival toe met de vulgarisering van de open haard.

Tot daar mijn lijst. Laat je echter niet misleiden door mijn badinerende commentaar bij de diverse methoden. Ik blijf het grondig betreuren dat er soms zo harteloos met het leven van aquariumvissen wordt omgesprongen.

Daarom dit artikeltje in de hoop dat er ergens iemand opstaat die ons het verlossende (kleine) spuitje toont

Reacties worden graag ingewacht op onze redactie.

Jacques Koopmans,
De Siervis Leuven