Vragen rond de knorgoerami

Vragen rond de knorgoerami

We zijn nog maar eens op zoek gegaan in onze mailbox naar een interessant onderwerp. Zoals
je zal merken is het soms moeilijk om op een specifieke vraag een sluitend antwoord te geven.
Dikwijls zijn we genoodzaakt een bepaalde situatie te vergelijken met een andere en zo naar
analogieën te zoeken.
Hoe is het te verklaren dat eieren soms snel en andere pas na weken uitkomen? Voor Killies
is er een plausibele uitleg, maar gaat deze ook op voor een goerami? Misschien is de
vaststelling van onze vraagsteller wel verkeerd en zijn de zogezegd jongere visjes wel
achterblijvers.
Om een dergelijke vraag juist te beantwoorden is zeker een wetenschappelijke benadering met
geverifieerde criteria nodig.
Ik vind de benadering van Karel in elk geval de moeite. Het is een schoolvoorbeeld van
deductie, door een bekende situatie te spiegelen aan het acute probleem. Wie op deze wijze
met aquaristiek omgaat zal zeker in staat zijn in de meeste gevallen de juiste verklaring voor
een probleem te vinden en ook zo de juiste beslissingen nemen.
Roger

Beste Karel,

Ik heb nu al twee keer een paartje knorgoeramies gehad, waarvan ik plotseling een jong zag
zwemmen. Dit jong is spontaan in het gezelschapsaquarium geboren en getogen. Nadat de
ouders dood waren zag ik ongeveer zes weken geleden weer een jong zwemmen en tot mijn
verbazing vanavond weer vier, maar misschien van twee weken oud.
Ik geef ze geen speciaal voedsel. Ze schijnen echter te groeien van wat de andere vissen
krijgen. Ik begrijp er niets van dat jongen zo laat na elkaar nog uit de eieren komen.
Misschien heb je hier wel eens iets over gehoord of gelezen.

Ik ben benieuwd en alvast bedankt voor je reactie.

Groeten,
Tom

Beste Tom,

De meest sluitende uitleg die ik voor jouw probleem kan geven is, dat het koppeltje Trichopsis
bij leven verschillende legsels heeft geproduceerd, waarvan er, per keer, toevallig één of
meer exemplaren in leven gebleven zijn. Dergelijke spontane geboortes doen zich in een goed
beplant aquarium wel meer voor.
De jongen verstoppen zich in de dichte beplanting en ontsnappen zo aan het opgepeuzeld
worden door medebewoners of door de ouderdieren. In een goed draaiend aquarium vinden
ze voldoende micro-organismen om de eerste dagen en weken te overleven. Als ze groot
genoeg zijn om zich vrij door het aquarium te bewegen, vinden ze grotere prooien om zich te
voeden.
Ik heb ongeveer een zelfde verhaal meegemaakt in mijn aquarium. Van een vriend had ik
enkele koppeltjes gekregen van een niet nader omschreven soort Aphyosemion. Ik heb ze
jaren gehouden. Ze legden regelmatig af in een dot Javamos tegen de zijwand, waar zich ook
de doorloop naar de buitenfilter bevindt. Regelmatig vond ik een jong in het eerste
compartiment van de filter. Als dat ongeveer 1cm groot was, schepte ik het over in de bak.
Mettertijd stierf de populatie volledig uit. Wie schetst mijn verbazing toen ik, na enkele weken,
nog één jong Aphyosemion vrouwtje van 3cm lang door mijn bak zag rondzwemmen.
Deze visjes leven in Afrika in kleine beekjes, plasjes en zelfs in karrensporen, waarin in het
regenseizoen water blijft staan. De visjes leggen hun eitjes af in de modderige bodem. De poel
of plas droogt volledig uit en alle vissen sterven. De bovenste laag van de modderbodem
wordt hard, maar in de onderliggende laag blijven de eitjes vochtig genoeg om het volgende
regenseizoen nog levensvatbaar te zijn. Bij de eerste regen komen de meeste eitjes uit en de
jonge visjes groeien op.
Het wonder is echter dat niet alle eitjes uitkomen en daar is een goede reden voor. Stel je
even voor dat het zo maar een vroegtijdige regenbui zou zijn, en het poeltje achteraf weer
helemaal zou uitdrogen. De soort zou volledig verloren gaan, aangezien alle jonge visjes
zouden uitdrogen.
Maar de natuur is fantastisch! Een deel van de eitjes komt niet uit en wacht een tweede
regenbui af, die een tijd later valt en die de kans groter maakt dat het water nu niet meer
opdroogt, de levenscyclus van de visjes normaal kan verlopen en de soort toch gespaard blijft.
Ik hoop je met dit antwoord ter wille te zijn geweest en wens je nog veel plezier met onze
prachtige hobby.

Karel Fondu,
De Siervis Leuven