Clubreis naar Burgers' Zoo te Arnhem

Het duurde dit jaar lang voor we wisten of onze clubreis wel door zou gaan. Begin september waren er nog niet veel deelnemers zodat we de traditionele dubbeldekker moesten afbellen en een gewone bus reserveerden voor 50 deelnemers.

De spanning bleef erin tot één week voor het vertrek; de laatste inschrijvingsdag werd de knoop doorgehakt en met 46 deelnemers trokken we in de vroege ochtenduren richting Nederland.

Als we in Arnhem aankwamen was het mooi weer en dus besloten we eerst de wandelsafari te doen. Vanaf een 250 meter lange, grotendeels overdekte loopbrug kan je de savannedieren bewonderen. Van op deze plankenvloer zie je giraffen, zebra's, antilopen, neushoorns en vele vogelsoorten in vrijheid vertoeven. Wat verderop kan je vanuit een observatiehut leeuwen en jachtluipaarden bewonderen.

Zo kom je dan aan de ingang van Burgers' Bush.

Al bij het binnenkomen van deze enorme tropische oerwoudhal, oppervlakte 1,5 ha, voel je de vochtige tropische warmte. Een op vele plaatsen modderig en glibberig pad slingert zich tussen de dichte begroeiing. Als je even stil blijft staan en observeert zie je regelmatig anolissen, kikkers, vleermuizen, tropische vogelsoorten en nog andere in vrijheid levende dieren tussen de planten. Uiteraard kunnen al deze dieren zich gemakkelijk verstoppen tussen al het groen en de prachtige bloemen die vele planten tooien.

Van de Bush trekken we via een tunnel die er uit ziet als een grot naar de Desert. Dit is een nabootsing van de woestijnen in Arizona. Reuzencactussen, agaven en doornig struikgewas groeien hier langs alle kanten. De woestijn bestaat niet louter uit zand, er zijn ook veel rotsen aanwezig. In deze hal leven heel veel kleurrijke vogels zoals rode kardinalen, indigovinken, gele diksnavels, kolibri's, gieren, kwartels en duiven. Ook ratelslangen, schorpioenen en vossen leven hier, maar die krijg je alleen in hun verstopplaats te zien.

Dan gaan we terug door de grottentunnel en de Bush naar de Ocean.

Burgers'Ocean, pas open van in 1998, is de allernieuwste attractie: een stuk koraalzee van 8 000 000 liter!

Via een donker rotspad sta je plots aan een tropisch koraalstrand. Duizenden kleurige vissen komen voorbijgezwommen. Wat een kleurenpracht! Van hieruit dalen we in zee af. We wandelen door een grote tunnel in acryl. Links en rechts van je zie je hondshaaien, murenen en roggen, en kijk daar zwemt er eentje boven ons hoofd. Zo komen we aan een heel groot rif met ontelbaar veel lagere dieren: anemonen, sponzen, kokerwormen, zeeëgels, zeesterrren en koralen vomen hier een ideale verblijfplaats voor de vele prachtige vissen. Een adembenemende ruit, van wel 20 m lang en 5 m hoog geeft ons een uitzicht op een duistere waterwereld waarin de haaien naar hartelust rondzwemmen tussen de andere bewoners. Hier stel je je natuurlijk wel de vraag of de ruit wel stevig genoeg is. Wel mensen wees niet bevreesd: ze is wel 35 cm dik.

Het is wel even knipperen met de ogen als we na de Ocean terug in de Bush terechtkomen. Aha die waterval daar moeten we nog eens bovenop gaan kijken. En dat pad, daar zijn we ook nog niet geweest. Ook zeekoeien, capybara's, dwergotters, kaaimannen en aardvarkens hebben hier hun stekje. Zo, nu hebben we zelfs de paalwoning met totem en de laag bij het water geplaatste hangbrug gezien.

Nu rest ons nog het oudere gedeelte van het dierenpark te bezoeken: de Zoo.

Uiteraard zie je hier de traditionele dierentuindieren: olifanten, kamelen, apen, wrattenzwijnen, elanden en andere. Een bezoek aan de mangrovehal is toch wel aan te raden. Het is een tropisch vloedgolfbos. Op de zoute warme modderachtige bodem en tussen de grillige wortels van de mangroveplanten leven slijkspringers, wenkkrabben, slakken, degenkrabben en andere mangrovebewoners.

Als je een tijdje rustig op de plankenvloer blijft staan krijg je er toch wel een paar te zien.

Oei, is het al zo laat? We moeten ons haasten om tijdig aan de uitgang te zijn.

Als we naar huis rijden houden we nog halt bij het AC restaurant in Hoogstraten om onze honger te stillen. De mosseleneters moeten er wel wat wachten op hun eten, maar ze laten zich hierdoor niet van hun gepland menu afbrengen.

Moe, tevreden en met een gevulde maag kwamen we terug aan in Leuven, en zoals steeds: diegenen die niet meegingen hadden weer eens ongelijk!

Ria