Hyphessobrycon herbertaxelrodi

De zwarte neon, want dit is zijn Nederlandse naam, is een prachtig visje. De rug is donker olijfgroen, de buikzijde zwart. Vanaf het kieuwdeksel vertrekt er, ter hoogte van het oog, een goudgeel fosforiserende band tot aan de staartwortel. De oogiris is aan de bovenzijde flonkerend rood. De rugvin heeft een bruinrode vlek, die vertrekt vanuit de vinbasis; ook in de staartvin ziet men zowel bovenaan als onderaan, bruinrode uitlopers die vanuit de vinbasis vertrekken.

Dit visje wordt 4,5cm groot. De vrouwtjes zijn ronder dan de mannetjes en worden bovendien iets groter. Het is een goede zwemmer, dus dringt een open ruimte in het aquarium zich op. Toch stelt hij ook een goede randbeplanting ten zeerste op prijs. Ze houden ook van diffuus licht dat men kan bekomen door drijfgoen of door lange lintvormige planten zoals vallisneria. Een dergelijke belichting in kombinatie met een donkere bodembedekking laat deze prachtige visjes helemaal tot hun recht komen.

Deze zeer mooie Braziliaan wordt best in gezelschap van andere kleine karperzalmen gehouden. Vermits het scholenvissen zijn, koop je best 10 tot 15 stuks. Zij bevolken vooral de middelste waterlaag. Hij eet zowel droogvoer als klein levend voer.

Je kan hem best houden in water met een temperatuur van 23 tot 25°C. en bij een PH van 6 tot 6,5 en een hardheid van 4 tot 8 DHg (dus liefst in zacht, zuur water).

Wil je echter met dit visje kweken mag de hardheidsgraad beslist niet hoger zijn dan 4 DHg. Bij afwisselende voeding zijn zwarte neons reeds op 6 maanden geslachtsrijp, maar wanneer je er op die leeftijd zou mee kweken, zou het resultaat aan de povere kant zijn. Pas als ze 10 tot 12 maanden oud zijn zijn ze volledig uitgegroeid en kan je in het beste geval 400 tot 600 jongen verwachten.

De kweekbak uit kunststof van 5 liter wordt uitgerust met een legrooster. Beiden worden vooraf schoongemaakt onder kokend water. Als afzetsubstraat komt het onovertroffen javamos in het bakje. De temperatuur wordt ingesteld op 26°C. Goede kweekresultaten worden gehaald bij een PH van 6,5 en een hardheid van 2 DHg. Inzake partnerkeuze zijn ze niet kieskeurig en nemen ze vrede met wie ze voorgeschoteld krijgen. Best neem je natuurlijk het dikste vrouwtje en het mooiste mannetje. Na ongeveer 3 dagen leggen ze af. De kweekbak moet in een duistere ruimte staan en wel zodanig dat je de visjes nog net kunt onderscheiden.

Van zodra de visjes afgelegd hebben, worden ze, omdat ze graag een eitje lusten, uit de kweekbak verwijderd, wordt het aflegrooster weggenomen en wordt de kweekbak rondom afgedicht met papier. Op de vijfde dag wordt het papier aan de voorruit weggenomen en zie je de kleine visjes rondzwemmen. De zesde dag wordt er gevoederd met pas uitgekomen artemianaupliën. De derde week eten de smakkers al gretig grindalwormpjes en in de volgende week kunnen ze al fijn wildvangeten verorberen. Nu is het ook hoogtijd om de hele kleuterklas over te brengen naar een groter aquarium. Natuurlijk moet de temperatuur en de watersamenstelling dezelfde zijn als in de kweekbak. Dat dit water nu enkele graden harder is kan hen zelfs niet deren.

Waar je ook goed moet op letten is dat de visjes genoeg te eten krijgen. Is dit niet het geval beginnen ze direct aan de staartvinnen van hun compagnons te sabbelen. Als je de ganse dag thuis bent kan je het jongbroed beter meermaals per dag voederen. Als je uit werken moet, kan je best 's morgens zoveel geven tot de bende verzadigd is, en in een schaaltje op de bodem nog een extra klompje grindalworpjes toevoegen. Deze wormpjes sterven immers niet af en vertroebelen dan ook het water niet. Wel moeten ze voor het voederen goed gespoeld worden om alle resten van hun voedsel (vooral havermout en milupa) te elimineren. 's Avonds krijgen ze dan gehakte tubifex en een beetje verkruimeld droogvoer.

Je moet beslist dit visje eens houden. Samen met zijn familieleden zoals de citroentetra, de rode Rio, de rode Tetra en de Bloedvlektetra maakt hij van je gezelschapsbak een spetterend festival.

Karel Fondu